Op de sociale media worden er driftig filmpjes en artikelen gedeeld over leesplezier en fabelfuik, over het nut van thuisonderwijs of juist de sociale consequenties voor de kinderen. En doordat we elkaar minder in levende lijve kunnen zien, lezen we ook veel meer op die sociale media. Het is een uitstekende tijd om te ervaren hoeveel nepnieuws er is en hoe lastig je feit van fictie of mening onderscheiden kunt.
Ik heb ook het gevoel dat in het onderwijs het gezonde verstand eindelijk weer de overhand gaat nemen: het referentieniveau taal bereik je niet met eindeloze begrijpend lees-lesjes waarbij ze teksten moeten lezen die ze zelf niet mogen kiezen en vragen moeten beantwoorden die ze zelf niet hebben.
Je bereikt het als je leesplezier als doel hebt, als je mag voorlezen, niet tijdens het eten, maar als vak. En dat je er daarna samen over praat, niet over in welk jaar het boek is uitgegeven of hoe de uitgever heette, maar wat het verhaal met je doet.
Als er een rijke leesomgeving is met een grote variëteit aan mooie boeken, met poëzie waar je om moet lachen en met literaire stripboeken, waaruit kinderen zelf mogen kiezen. Waarin ze samen mogen lezen en waarover ook weer wordt gesproken: wat vond je een goede grap en welk personage zou je wel een dagje willen zijn en wat zou je dan doen?
Praten over leeservaringen geeft kinderen de gelegenheid zichzelf en de ander te leren kennen.
Dezelfde teksten worden door verschillende lezers vaak heel verschillend beleefd en geïnterpreteerd. Dat maakt het zo boeiend om over leeservaringen te praten. Kinderen ontdekken zo ook dat boeken een persoonlijke betekenis voor henzelf en voor anderen kunnen hebben.
Mijn grote voorbeeld hierin is Aidan Chambers, een Britse leerkracht die leesplezier bevordert door te praten over boeken. Op basis van zijn ideeën hebben we het prachtige spel Simar en de Lettervreter gemaakt. In dit spel word je uitgenodigd te praten over een boek of gedicht dat je las of over lezen in het algemeen. Je krijgt steeds een andere rol: regisseur, interviewer, verteller of aanmoediger zodat iedereen een bijdrage levert. Samen verdien je letters die je aan de Lettervreter voert in de vorm van een woord of zin. Kinderen kunnen het ook alleen spelen en dan aan de klas laten zien. Het is ook heel geschikt om thuis te spelen, dus ook ouders werken zo mee aan leesplezier!
Als je het curriculum.nu leest, zie je dat het tijd is voor het ontschotten, om betekenisvol, vanuit de realiteit te leren. Het is toch ook logisch dat als je bij Wereldverkenning je afvraagt of een slak kan horen, je dit al begrijpend lezend opzoekt en dat je dat taal mag noemen?!
En dan leren we je ondertussen hoe je voorkomt dat je in de fabelfuik komt en dat je informatie betrouwbaar is.
Het is dus tijd voor Het geheime genootschap van (LS)2!
Doe je mee?
Ik hoop je online te zien, bij een van onze webinars! En dan heel snel, na Corona, weer in levende lijve!
Veel gezondheid, voor jou en je naasten.
Lieve groet,
Liesbet
